Özledim Anne

Üþüyor ellerim, soðuk gecede
Þefkatli kollarýn nerede Anne?
Hakka yalvarýrdýn baþ seccadede
Ýki dünyaya da çalýþtýn Anne.

Emir Haktan geldi, yoktur çaresi
Duyunca ezildi ciðer paresi
Derdime yanardýn, yalan gerisi
Baþka dünyalara karýþtýn Anne.

Üstüme titrerdin, sanki melektin
Gurbette kokunu içime çektim
Yollara bakýp ta gözyaþý döktüm
Gidenlerle neden yarýþtýn Anne?

Toprak evlerde ömür çürüttün
Varlýkla, yoklukla bizi büyüttün
Uykusuz kalýp ta bizi uyuttun
En son Yaradana kavuþtun Anne.

Sesin kulaðýmda ezanlar beþtir
Baþýmýzdan kaza, bela savuþtur
Kara donlu Kabe, Mevlam kavuþtur
Gidemeden Hakka kavuþtun Anne.


Üþürsün deyip de üstüm örterdin
Ömrünü bizlere hep heba ettin
Acelen neydi ah, nereye gittin?
Beni beklemeden savuþtun Anne.

Dudu dudu diller söylemez oldu
Gül bahçem kurudu, çiçekler soldu
Manisa’dan kara haberin geldi
Bizsizliðe nasýl alýþtýn Anne?

Mezar taþýna isim yazdýrdým
Tabutun sýrtýmda nasýl gezdirdim?
Nasýl dayandým da, kefen çözdürdüm
Kanýmý içime dondurdun Anne.

Ýçime akýttým kanlý yaþlarý
Beklemem baharý, yaþar kýþlarý
Yolundan çevirip serçe kuþlarý
Haber var mý deyip döndürdüm Anne…

Sosyal Medyada Paylaşın: