yalanýný seveyim senin dünya hayat gibi aþk gibi sevdan da öbürküsü de promosyon galiba cenneti cehennemi varsa ne ala yoksa hepsi her þeyi boþuna...
senin iþin hep dönmek nedense ilkbahar yaz sonbahar kýþ her mevsim de sabah akþam gece gündüz fark etmese de yaðmurun karýn rüzgarýn kaderi senin elinde ben yoksam hepsi boþuna yine...
geldim iþte sanki bana sordular doðarken ölünmüyor yaþamak zaruri keþkeler var iken bir umut her günün arifesinde güneþ batarken kara kara siyah siyah gölgeleri giyerken nerden bileyim hepsi boþuna sevmeden...
takma kafana desem faydasý olur mu sanýyorsun alýnan her nefes belki de darbesi soluðun bugünden tezi yok yarýnlar gelse de sonuna yolun olsa da selalar çanlar bir nevi ilaný bunun ne eylersin yoklukta hepsi boþu boþuna kulunun...
(Berlin,30.11.2015)
Talat Özgen
Sosyal Medyada Paylaşın:
Talat Özgen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.