YABAN GÜLÜM
Bir göz attýn aldýn gönlüm kafesten,
Kaçtýn gittin hele gülüm duralým…
Koþtum durdum ben kesildim nefesten,
Aþk bilene benim halim soralým…
Yaban gülüm neden böyle hýrçýnsýn,
Sen canýmsýn bu gönlüme perçinsin,
Serin gölgem mis kokulu tarçýnsýn,
Gel bu aþký mutlulukla saralým…
Yüce daðýn suyu kadar durusun,
Bu gönlümün son duraðý turusun,
Sen sevdamsýn gözlerimin nurusun,
Ver sevgini iþte gönlüm karalým…
Dað havamsýn hýrçýn sevda yelimsin,
Þarkým türküm sözüm sazým telimsin,
Ýki gözüm kanadýmsýn elimsin,
Ver omzunu yüce daðlar yaralým…
Cantekin der; yaban gülü özeldir,
O seçilen güzellerden güzeldir,
Sevdam destan yürek yakan gazeldir,
Ýþte zirve sevda gölüm varalým…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mahmut Cantekin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.