Ne sevdiðimi bil nede gittiðimi Kafam karmakarýþýk olmuþ Kalanlar ne bulmuþ ki yalvarýyorsun Elimde tuttuðum kadehim bile sarhoþ Dudaklarýmda sanki tadýn kalmýþ ekþimsi mayhoþ Kokun ayný ben Ölüm sancýlý bir bekleyiþ içinde Vakit erken diyorum Ýçimde karanlýðý büyütüyorum Çok gerginim titriyorum Ve gidiyorum kilitlenmiþ dilim Yorgun bakýþlarýn arasýndan seviyorum seni Ya sen alýþkanlýklarýndan býkýp Yalnýz hayatýndan sýkýlýp Ölümün soðuk sesinden pençesinden sýyrýlýp Yak gemilerini sonsuza Külü saçlarýma karýþsýn Aþk bu kalbimizde Umutlara yarýnlara kanat çýrpsýn.
Servet Konaçoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
servet konaçoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.