VİCDANSIZ
Uyku firar katran sensiz geceler,
Uykumu da aldýn gittin vicdansýz…
Yürek yarar adýn anan heceler,
Düþlerimi sele ittin vicdansýz…
Gözüm görmez ne yýldýzý ne ayý,
Böyle germez hiçbir derdin tek yayý,
Garým sensin dert taþýyor aþk rayý,
Gönlümü de harap ettin vicdansýz…
Alev oldun beden düþtü ateþe,
Baktýn güldün hasret koydun güneþe,
Neþe doldun âlem þaþtý bu iþe,
Güzel güne çalý çittin vicdansýz…
Evet dedim senin her bir þartýna,
Döndü aþkým kara kýþýn martýna,
Çile yazdýn garip gönlün kartýna,
Bedenimde kene bittin vicdansýz…
Cantekin der; estin attýn çaðrýmý,
Kasap oldun kestin her gün baðrýmý,
Yansýn diye bastýn tuza aðrýmý,
Benim için artýk bittin vicdansýz…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mahmut Cantekin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.