ÖPTE GEÇSİN ANNE
Ýnsanlar görüyorum, gülüyorlar
Bana mý gülüyorlar anne.
Kendimi arýyorum kaybolduðum yerde
Bulamýyorum, neredeyim anne.
Ýnsanlar görüyorum, aðlýyorlar
Yoksa bana mý aðlýyorlar anne
Bir karanlýðýn içindeyim etraf sessiz ve soðuk
Ýþýklarý yak, korkuyorum anne
Kimseyi göremiyorum, nereye gitti herkes
Yalnýzlýktan korkuyorum gelsinler geri anne
Küçükken de düþerdim, dizlerim kanardý
Sen gelir öperdin ’þimdi geçer’ derdin
Þimdi yine düþtüm, ama hiçbir yerim kanamadý anne
Sol tarafým acýyor sadece, öpsene anne
Tek baþýma kaldým, herkes gitti
Bi sen kaldýn sende gitme anne.
Küçükken büyümeyi hayal eder, mutlu olacam derdim
Büyüdüm, ama mutlu deðilim anne
Yeniden küçük olsam, sýkýntým kýrýlan oyuncaðým olsa
Meðer ne zor iþmiþ büyümek anne
Þimdi gitmek vardý baþka alemlere
Ama gidemiyorum, sen tutuyorsun ellerimden anne
Hoþçakal demek geliyor içimden
Sana bakýnca merhaba dökülüyor dilimden, merhaba anne
Sol yaným çok acýyor öpte geçsin artýk anne.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.