Gül dermek amacý güderken gönlüm Kuþ konmaz bir çölde kendini buldu Susuzluk bedeli öderken gönlüm Çaresiz bir günün ertesi soldu Sorana kaktüsten dikendi artýk Sevdayý öldürdü tükendi artýk.
Vuslata erecek ömitler yoktu Özlemi öldürdü gece solarken Akrep gibi dönüp kendini soktu Ay perdeyi yýrtýp kalbe dolarken Dertleri çýkarýp yýkandý artýk Sevdayý öldürdü tükendi artýk.
Ruhuna gererken kalýn bir perde Sýrlarý doldurdu sabýr taþýna Alýþkýndý zaten her türlü derde Kömürden ayrýlýk çizdi kaþýna Kaderi tersinden bükendi artýk Sevdayý öldürdü tükendi artýk.
Þimdi dön dese de dönüþ imkansýz Elemi yýkayýp kuruttu kalbim Duygular yatýyor geçmiþte cansýz Yeni geleceðe yol tuttu kalbim Ýmkansýz bu aþka çökendi artýk Sevdayý öldürdü tükendi artýk.
Ayvazým DENÝZ Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayvazım Deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.