Ellerimizde oyuncaklarýmýz Çoçuklar için bir dünya peþindeyiz Saçildi kaldýrýmlara bedenlerimiz Ses veren yok mu Genciz delikanlýyýz Ölüyoruz
Ankara hiç bu kadar kara olmus mu acaba Dokuz yaþýnda kaldý bazýlarýmýz O yaþta mistek oynanýr O yaþta ölünür mü çoçuk Ses veren yok mu Daha soðumadý bedenlerimiz Ölüyoruz
Barýþ elçisiyisim Aklýmda kýrk güvencin dolanýr Bu yüzden sevmediler Kalleþce arkamdan vurdular beni Yüzüstü düþtüm Kadim diyarbakýr topraðýna Surlarýn dibindeyim Ses veren yok mu Ölüyorum
Susun bakalým Susabildiðiniz kadar Sesiniz kýsýlana kadar susun Ölüyoruz Ses veren yok mu Diyeceðiniz güne kadar Susmaktan ölene kadar susun bakalým
Bugün ben/biz Yarýn sen/siz
suruç/ankara/diyarbakýr
Sosyal Medyada Paylaşın:
Akin Akin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.