Bir ince sitem

Yaradana kýzmaya hakkým yok biliyorum...
kaderime kýzmakta iþime gelmiyor;
ben tutup tüm yüreðimle babama kýzýyorum...

beni bu hayata hazýrlamadýðý için;
tutupta ben en saf halimle,
tüm çýplaklýðýyla duygularýmýn bu hayata saldýðý için...

bana hep inanmayý güvenmeyi öðrettiði
insanlarýn , bazen hayvanlardan da aþaðý olabileceðinden hiç bahsetmediði için...
inanmayý öðretip; niyeti sorgulamaktan hiç söz etmediði için...
vermeyi öðretip;
almaktan hiç bahsetmediði için.
zaten ne kadar verirsen ver , asla hiç alamayacaðýný ya bilmediðinden
yada benim öle olmamý istemediðinden anlatmadýðý için...

kendi gibi yetiþtirdiði için beni...
ne oldu sonuçta adý enayiye çýkmýþ bi saflýk abidesi.

inasnýn melekten daha üstün olabileceðini anlattý bana,
güzel insanlarý anlattý
duygularý anlattýðý
yüreði
ve bam telini insanýn;

ben olmayý öðretti ama
maskeli balolardan hiç bahsetmedi;
evet evet
hayatýn bir maskeli balo olduðunu mesela
ya kendi de hiç farketmedi
yada
bana bildiðini hiç hissettirmedi...

yerin kýzým kýsým olduðunu bilirdi
göðün katman katman olduðunu da
fýrtýnalarý da görmüþtü, anlatýr sýk sýk boranlarýda
ne afetler görmüþtü, ne savaþlar duymuþtu
ihtilaller atlatmýþtý
belki anlatmadýðý birçok acýlarý daha vardý...

ama bunlarý hiç anlamadý...
gülmeyi bilirdi
gülerdi
demeyelim Peygamberimiz tebessüm etmek demiþ: oda öyle yapar
bilmiyorum hayatýn gýcýklýðýna mý
olanca gücüyle tebessüm ederdi....

bir ironiyi yansýtýrdý hayatý, hep ayakta deðildi
elbet o da düþerdi, ama
yiðit düþtüðü yerden kalkarmýþ ya
düþmesiyle kalkmasý bir olurdu
acýlardan kederlerden bir çýrpýda silkinirdi...

vermeler kýzmazdý da almalara gelince güzel yüzünü ekþitirdi,
badem gözleri vardý: týpký benimkiler gibi;
yada bilmem benimkiler mi onun gibi....
hep umut verirdi;
umutsuzluðu ya hiç tatmadý yada hissettirmedi....

þimdi davacýyým ondan
þimdi haklýyým da sanýrým: þikayetçi!

beni neden bu maskeli baloya olanca çýplaklýðýmla gönderdi....
D.Ö
O.G
Sosyal Medyada Paylaşın: