Kelebekçe ezilirsin

Yaþamýn boþ sokaklarýnda kardeþim,
Köþe baþlarýnda beklediðimiz sevgililer,
Ayak seslerini dinlerce kulaklarýmýz,
O ve sen?
Kaçamazsýn ürktüðün karanlýklarýndan sevdasýz gecenin,
Kýrdýðýn kadehlerin ezgice sesinden,
Hüzün denizinin misafirisin,
Mutluluklarýnda yaþamalýsýn
Sen.
Kaldýrým taþlarýnda sokaklara serilmiþ,
Kaybolur ayak izleri,
Kunduralarýnda kaybolur duyamazsýn,
Beklenenin ayak sesleri.
Islanmýþça bedenin sevda yaðmurlarýndan,
Anýlarýnda sevgilinin dokunumsu ürpertileri,
Göz pýnarlarýnda biriken damlalar kadar
Yakýn, çapaklar kadar kirpiklerinde oluþan,
Yakýnlýðýnda, uzaktýr sevgili.
Kýskançlýðýnla yanarsýn ‘merhaba’ dediðinde,
Kulaklarýndan kýskanýrsýn sesini,
Koklamak istersin
Meltemsi rüzgârlarda kalan,
Gül kokan nefesini.
Aþkýn, umut suyuna hasret kalýrsýn,
Umutsuzluðunda debelenir,
Çaresizliðinde çýrpýnýrsýn özlemin,
Hoyratça ellerinde sevgilinin,
Kelebekçe ezilirsin.

Ahmet ÝDRÝSOÐLU

Sosyal Medyada Paylaşın: