ELLERE KALDIN...
ELLERE KALDIN…
Bugünde akþam oldu,
Seninle ama yine sensiz…
Ve sen, bugünde aramadýn.
Gözüm hala telefonumda ama
Ben yarýný, yani; umudu bekliyorum…
Belki sen ararsýn diye,
Uyumaya çalýþsam da, uyuyamýyorum.
Artýk her gece böyle,
Sanki hiç bitmeyen kâbus gibisin,
Aklýmý oynatacaðým neredeyse…
Yýkýlana kadar içmek geliyor içimden,
Zoruma gidiyor, yapamýyorum…
Çünkü ben bu deðilim, yapamam diyorum.
Sanki sabahleyin, sen ya da
Bir mesajýn gelecekmiþ gibi,
Dört gözle, sabahý bekliyorum.
Bu, böyle sürüp gidiyor iþte.
Derken sabah oluyor…
Ama sen, yine gelmiyorsun,
Gözüm hala telefonumda olsa da;
Ne yazan var, ne de arayan...
Öðle, ikindi, derken akþam oluyor…
Ben, yine sensiz akþamlarda
Yine seni bekliyor ve kahrediyorum…
Öfkemi; sigaramdan, kalemimden,
Þiirlerimden alýyorum…
Benim umutlarým yarýnlara kaldý gülüm,
Sense; Dün olduðu gibi
Bugün de ELLERE KALDIN...
SAVCI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.