Sözler uçmuþ, yazýlar silinmiþ, Hatýralar tozlu sandukalara gizlenmiþ, Kimse medet ummasýn benden, Canýmýn derdine düþmüþüm, Ufuk çizgim kaybolmuþ, Son yýldýz elimden kaymýþ, Ummanlar kadar uzaklaþmýþ gökyüzüm, Hangi yaðmur tanesinden düþmüþüm?
Bir karanlýk odada, Kefene sarýlmýþ elim yüzüm, Dýþ kapýnýn mandalý, Soðuk tabutun içine kilitlenmiþ…
Hangi deniz daha kurudur, Hangi insan daha günahsýz, Hangi dün, yarýn yaþanýr, Cevapsýz sorular, yarým kalan hesaplar, Ahirete býrakýlmýþ...
Acýlarým derindir benim, Mezarýmý derin kazsýnlar, Son kürek senden olsun sevdiðim, Topraðýmýn temeline gözyaþlarýn karýþsýn...
Hayatým, caným, þu vakit mezardayken, Bedenim buz kesmiþ, Dudaðým ateþ parçasý, senden kalan son iz. ‘’Hayatým, caným’’ demeyi, Baþkalarýna yakýþtýramam, Eni, boyuna dar gelir, Kalbim sendeyken, Aklýmý baþýma alamam, Daraltý gelir...
Nöbet tutan askerler gibi, Beklemeyin mezar taþýmý, Buralarýn havasý soðuk, Ayazý çetin olur...
Haydi varýn gidin evinize, Çocuklarýn karýnlarý acýkmýþtýr, Mutfak taþýnýn üzerinde, Çay bardaðým olacaktý, Benden kalan son iz, sizlere emanet...
Þimdi iþ çýktý size, Nüfus, tapu, veraset ilamý, Su, elektrik, doðalgaz, Telefon, banka hesabý, Bilirim, çok yorar adamý, Çocuklarýn yükleri þimdiden aðýrlaþtý, Haftasýna kalmaz, kocaman adam olurlar...
Vay anasýný, amma da zormuþ kafa yormak, Kalmak mý zor, gitmek mi? Düþünürken de yoruluyor insan, Uyurken de... Anlaþýldý, bana huzur yok, En iyisi daðlarda yürümek...
Vecdi Murat SOYDAN (Yaþanmamýþ Aþklarýn Þairi) 25-26-27 Kasým 2015- Isparta
Sanduka : Mezarýn üzerine yerleþtirilmiþ, tabut büyüklüðünde tahta veya mermer sandýk.
Umman : Ulu, büyük, engin deniz, okyanus. Sosyal Medyada Paylaşın:
Yaşanmamış Aşkların Şairi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.