MUTLULUĞUN RENGİ

Beni yüreðine göm demiþtim ona,
Sevgi topraklarý at üzerime.
Bana yüreðinde sýðýnacak bir yer ver,
Kimselerin uðramadýðý,
Yalnýz bana ait olan bir yer.
Orada senin baharlarýn,
Seni yaðmurlarýn olsun.
Mevsimsiz açan çiçeklerin ülkesi,
Göçmen kuþlarý olmayan,
Sevginin kanat çýrptýðý,
Aþkýn ülkesi olsun yüreðin.
Gülmüþtü,
O yürek senin ülken demiþti,
Vatanýn say beni,
Sokul kucaðýma istediðin kadar,
Kokum seni mest edinceye kadar sarýl bana,
Saçlarýma tek tek dokun,
Avuç içlerimden öp demiþti.
Dün yine uzun uzun düþündüm seni,
Bir çay bahçesinde sýcak çayýmý yudumlarken,
Gelip karþýma oturmana bayýlýyorum,
Bir çayda sana söylüyorum sýmsýcak.
Ve baþlýyorsun sonu gelmez sorulara,
Çok mu sevdin diyorsun,
Evet diyorum.
Mutluluk ne diyorsun,
Sen diyorum.
Susuyorsun.
Zaten diyorum dün biri sordu seni,
Anlatamadým,
Ama o anladý sanýrým.
Mutluluðun rengini sormuþtu,
Gözleri demiþtim.
Nasýl yani demiþti bana,
Çokça mavi,
Biraz yeþil,
Azýcýk da kýrmýzý demiþtim.
Gülümsemiþti.
Peki mutluluðun dili ne demiþti bana,
Yine gözleri demiþtim.
Yine nasýl demiþti bana,
O gözleriyle konuþur demiþtim,
Sustu,
Konuþmadýk.___Cengiz Yýlmaz/Þiir Baba/27/11/2015
Sosyal Medyada Paylaşın: