Yumdum gözlerimi sýký sýký... Açmadým... Hiç kimse görmesin diye seni, gözyaþlarýma sarýp, sakladým... Ýçime akýttým bu gecede, hüznün ateþten sularýný. Ve, beklemiyorum artýk, umutla yollarýný... Biliyorum nerede olduðunu þimdi. Neden gittin erkenden? Ne hayallerimiz vardý??? Beþiktaþ futbol takýmý için, onbir çocuðumuz olacaktý... Pembe panjurlarýndan vazgeçmiþtim hani evimizin... Aydýnlýk olsun içi her zaman diye. Beyaz olacaktý kapýsýndan, masasýna kadar... Ve, dualarýný alacaktýk hep annelerimizin. Ayrýlýk yok diyordun sonsuza kadar... Neden kaldým burda ben? Her þey saklanmýþ...! Aldandým sandým ve neler söyledim, neler yazdým sana...!!! ALLAH AÞKINA BU YAPILIRMI BANA? Dünya ne kadar küçük. Ve, yine küçük bir kasabada,öðreniyorum her þeyi. Þimdi nasýl yaþarým bilmiyorum... Yine sabra sýðýndým. Kaderim bu anladým...! Ruhum kayýp bulamadým. Götürmüþsün yanýnda benide... Unutmadým hiç, ettiðim yeminimide. TC Nigâr Güler. 27.11.2015.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nigar Güler Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.