Ne biten bir gün
nede gelecek gün
sen öksüz bir çocuk gibisin
dilde ki sessiz kelâm
bir vapur düdüðünde konuþursun
belkide en fazla
martý çýðlýklarý duyulmaz
ay karanlýðýný çalýnca
hadi bir sebep yok
bu öksüz tavrýn yeni deðil
kýrýk bir gökkuþaðýnda
kemersin yedi renkli gökyüzüne
iki yakan nerede bir araya gelir bilinmez
nisan yaðmurunda belki de
sonbahar çýkýþýnda bir tren istasyonunda
yada dað yamacýnda ki
ýssýz köyler üstünden
çýkýp kuþatýrsýn þehirler üstüne
baharda ýhlamur kokulu bahçeler
sarý papatlarý öper ellerin
tan ararýrken üþüyen
narin bedeni durur kelebeklerin
güller nazlý güller sevgili
güneþ yüzlü ne umutlar
sürgün verir asma dallarýnda
gelincik allarýnda
gözbebeklerine düþen ilk cemreler
dile gelir
suskun usul usul
içimde bir duygunun çoþkusu baþlar
yeþil çimenlerin
kimbilir ki
ömür nerede baþlar
nerede biter
gül kokulu lokum tadýnda bazen
acý hayat
vazgeçilmez önünde ne kadar kýrýtsada
ister az yaþa
isterse çok yaþa
o çizgi inandýðýndan daha kýsa
yeter ki kendinle
ve seni sevenlerle barýþýk yaþa!!
Nurten Ak Aygen
27.11.2015
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.