DOSTUM
Oynadýn hayatta hep yanlýþ ata,
Yaþadýn yarým asrý çýka, bata,
Ne evlat, avrat ne de bildi ata,
Boþa yaþadý, benim ahmak dostum.
Koydun ata et, ite ot yemedi,
Dost sandýklarýn hiç akýl vermedi,
O ciðeri beþ para etmez dendi,
Sanki hiç yaþamadý, aptal dostum.
Utanan kötülük yapabilir mi?
Mevlâ’m her þeyden haberdar deðil mi?
Yanan ciðere zehir verilir mi?
Hesaplar mahþere kalsýn, be dostum.
Hangi sabahýn akþamý gelmez ki,
Allah verir cezayý bilinmez ki,
Yürekten gelmeyince gülünmez ki,
Gülmeden geçti, ömür boþa dostum.
Nalladýlar iti avlasýn diye,
Kestiler koyunu meydan keçiye,
Öldürdüler atý yükler kediye,
Sen haline þükret, be þaþkýn dostum.
Her günün güneþi sonunda batar,
Ömrünü hep mutlu yaþayan mý var?
Nasip olacaðý þüpheli mezar,
Helâl kefenin hazýr mý be dostum?
01/03/2006
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.