Benim sevdiðimdi...
O benim herþeyimdi.
Benim sevdiðim öylesine mükemmeldi.
Kara derin gözlerindeki engin mananýn dýþýnda.
Ne düþündüðünü daima saklayan haliyle,
Bazen beni hiçbir zaman sevmedi diye düþünüyorum.
Þimdi senin þarkýn çalýyorken,
Sensizliðin acýlarýndan.
Zaten senden bana hep hasret þarkýlarý kaldý.
Hüzünlü melodiler çaldýkça radyoda...
Mevsimlerin de kendine has nasýl bir iklimi varsa,
Sende öylesin deðiþken.
Terkedip gidiþinden belli deðil mi ?
Oysa yolculuktan yeni dönmüþtüm ki...
Bomboþ buldum iþte evi.
Öylece yýðýlýp kalmýþým üstüm baþýmla.
Ve öylesine dalgýn gözlerimde sen !
Þimdi ise odam daðýnýk týpký beynim gibi.
Eþyalar bir þekilde durduklarý yerde eðreti...
Bende eðretiyim onlar gibi bu evde.
Ne yerim belli ne yurdum belli.
Onlar þimdi durduklarý köþelerde...
Sahibi olacaklarý mekanlarýn rüyasýndalar.
Ben ise senli hasretlerde kabuslar içindeyim.
Bastýrýlmýþ özlemlerimi halaç yapýyorum.
Kararmýþ çehremin altýnda bir sürü þekilcik...
Týpký mozayik taþlarý gibi,
Hatýralarým ve özlemlerim muhafazaya alýnmýþ.
Salonun taþlarýna bakýp dalan gözlerimle hatýralarý arar gibi,
Kimbilir keskin çizgilerin içine,
Bilmem hangi günün sayfalarý girivermiþ.,
Baktýkça gözlerimde kývýlcým karýþýmý,
Hüzün gözyaþlarý akýveriyor.
Neden tanrým neden tutamýyorum gözyaþlarýmý;
Nedir benim böylesine canýmý acýtan.
Aþkýn girdabýnda kaybolurcasýna
Benliðimi kemiren duygular nedir tanrým !
Bakýþlarýmý yerden çekiyorum biran;
Penceremden yaðan yaðmuru seyrediyorum.
Kaldýrým taþlarýn ýslaklýðý gözlerimi andýrýyor.
Yaðmur sesi kulaklarýmda bir dans müziði.
Hatýralarým yeniden canlanýyor.
Nereye dönsem ne tarafa baksam yine o,
Yine onlu saatlerim unutulmasý zor.
Gözlerimi kapatýp uyumasý zor.
Zor sevgilim zor hayat sensiz çok zor.
Kaldým odamda yanlýz iþte !
Gidenin ardýndan bakar gibi kapýda gözüm.
Belki dönersin geri kimbilir ?
Ne olur dönse; zamaný geriye almak varya...
Yeniden burada olsan Tanrým ! bu mümkünmü?
Olabilirmi böyle birþey ?
Tam kaybettim derken kazanmak.
Yeniden, hayata yeniden baþlamak.
Sevgilim sana yeniden sarýlmak.
Mümkünmü acaba tanrýmmmm !!!
Seni piþmanlýklarda aramak.
Bu evin içinde sen olduðun zaman,
Bir manamýz vardý.
Þimdi ise odada herþey yer deðiþtiriyor.
Eþyalar üstüme üstüme yürümenin telaþýnda.
Onlar bile yanlýzlýkla þikayet ediyor.
Sensizliðe isyan ediyor bak hepsi !
Ah hayatýmýn anlamý ! senin zikrin ne güzeldi.
Neden böyle oldu, oldu da iyimi oldu ?
Kim kendi kaderini keþfetmiþ ki ben bileyim.
Þimdi telefon çalsa sen arasan .
Piþmaným geliyorum desen ne olurdu .
Bir komþuya gitmiþ gibi tekrar dönsen.
Ne olurdu Tanrým ne olurdu sanki...
Yan komþuya gitmiþ gibi tekrar gelsen !!!
þair:adalet pelit
13 mart 2008
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.