Yanlızlık Gecesi

Kafamda eski gün sarhoþluðu
Hatýralarým yorgunluktan uyuyakalmýþ
Yalnýzlýk perdesi sonuna kadar açýk bugün

Kendime anlatamadýðým þeyler var
Anlamamakta ýsrar ettiðim
Bir kaç karmaþýk duygu kýrýntýsý
Ceplerimde tarihi geçmiþ avuntular
Kaldýramaz ki bu acýyý bedenim
Kimsesizlik duygusu aðýr
Sesime öyle bir lanet bulaþmýþ ki
Derdimi anlattýðým saðýr

Gözlerimde kimliksiz siluetler kol geziyor
Kalbime saplanýyor akþam sessizliði
Cehennemin en güzel resmi yüreðim
Ýçim alev alev tenim buz tutuyor
Ýliklerime kadar üþüyorum
Hep sonradan sanýrdým, yanýlmýþým
Hayatýn açtýðý yaralar doðuþtan

Ele avuca sýðmazdým oysa
Kar taneleri benim için düþerdi sanki
Gök kuþaðýnýn yedi rengi de bendim
Önce beyazladým sonra siyaha boyadýlar
Bir sonbahar gecesinin kimsesizliðinde
Yapraklarýmý sararttýlar
Kendi filmime seyirci kaldým

Aynalara hapsoldu mutluluk
Ýçtiðim sigara sönmez
Aldýðým nefes verilmez oldu
Ciðerlerime doldu þehrin nefreti
Bu yüzdendir aðzýmý ne zaman açsam kin kusuyorum
Düþünmek öyle bir hastalýk ki
Ne zaman bir yaram kapanacak olsa
Yalnýzlýðý hatýrlayýp baþka yaralar açýyorum

Yaþamak zehri kanýmda dolaþtýðýndan
Geceleri ölüm þarkýsý çalýnýyor kulaðýma
Bir gün usulca eþlik edeceðim bu þarkýya
Ceketimi alýp veda edeceðim hayata


Sosyal Medyada Paylaşın: