Ne Yapsam Yapamıyorum
Karanlýðýn üzerinde ki bulutlar
yýldýzlarý yitirdiklerine aðlýyor
sessizliði dinleyen sokaklara
hayatý terketme yi düþünen bir adamýn
sancýsý saçýlýyor yaðmur olup
sevmeyi öðretmeye çalýþan þarkýlara inat
baykuþ sesleri geliyor kulaklarýma
ne yapsam yapamýyorum.
Sevimli gözleriyle
insanlarý tanýmaya çalýþýrken
yalnýz kalan çocuk gibiyim
aydýnlýðýn karartýlan yüzünde
çalýnan hayallerimi arýyorum her gece
her gece kapý sesiyle hýzlanýyor soluklarým
birer birer umutlarým da çalýnýyor sonra
ne yapsam yapamýyorum.
kuþlarýn bile ihanet ettiði sokaklardan
yükselen çýðlýklarý dinledikçe
vazgeçemiyorum haykýrmaktan
üþüten bir kýþ akþamý oluyor ömrüm
umutsuz sarf ettiðim her kelimem
titretiyor geleceðimi
sevdam solmasýn
boþuna akmasýn acým diye
kaktüslerin koynuna dolduruyorum gözyaþlarýmý
ne yapsam yapamýyorum..
ne yapsam yapamýyorum
kalmadý heyecaným
bütün fotoðraflarda
genzimi yakýyor gözlerin
yeminlerde bulduðum mutluluðu
anýmsadýkça yitiriyorum
ne yapsam yapamýyorum...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.