gelip huzurunda dirilsem
seninle tecelli etsem bir kez daha
yýrtýlan gökten yaðmur þelaleleri yaðdýran
bir mecnunun gönül kavuran ahýyla
kapýný çaldýkça boþ çevirmesen na çareyi
kapýna geldikçe hoþ etsen
sýrrýna sýr eylesen …
hep senden izler arayýp dururum
yek nefes yek nazarýnla
ufkun grubu kýpkýrmýzý tüllenirken
her lahzana müptelayým
hayli zamandýr hastayým
bu fukaranýn sadrý ateþ gibi
bir çeþit yaðmur beklerim
izzetinden seherlerde
bu meczuba þifa gibi gelsin diye
vakit seher artýk
yeþil yemyeþil baharlarým var
orada neþe çýðlýklarým
vuslat nidasýyla yankýlarým
gün be gün sýcak sancýlarým var benim
kýþ gitti, geldi bahar
sana gelir gibi sükun kaplar ruhumu
dem be dem saba rüzgarlarýyla
þafaktan düþsün artýk nurun
önce göklere, sonra suya sonra topraða
ýsýtsýn kalbimi, kanýmý ,damarlarýmý
þu kara baðrýmýn çilesini çeken benim
öldü sanýlan gönülde yeþerecek tomurcuklar benim
her bir aný nasýl süslediðini gel de gör
yürek dillenir, sine þenlenir
ufuklar uzar , gök yayýlýr
nazari tecellilerine seyre dalarým
eþiðinde diriliþ dileyeni , dirileni gel de gör
cemalinin bir tecellisi ,rengarenk yansýmasý
güzelliklerini temaþa ederken
her kesretin gönül çelen bir tuzak haline dönüþür
cennetin dünyaya aks etmesi gibi
çiçeklenir, çimenlenir, aþkla bezenen ben þenlenir,
gerçek cennetin bir numunesini
hayal ve düþlerimde yaþarým
bu hemhal üzerine sürdürürüm hayatý
an-ý daim de vuslat yolundayým
söðene dilsiz,
döðene elsiz,
aðyara gönülsüzüm
redfer