Ben, sen, o Biz, siz, onlar Haklýyým. Haklýsýn. Haklý. Haklýyýz. Haklýsýnýz. Haklýlar. Bakýn bir çýrpýda aklandýlar. Bu alemde en akýllý, Kendilerini sandýlar. Vicdanlarýný bir kenara attýlar. Yarýnlardan, Korkuyorum. Korkuyorsun. Korkuyor. Korkuyoruz. Korkuyorsunuz. Korkuyorlar. Korkularýný nede güzel gizliyorlar. Ateþle, Oynuyorum. Oynuyorsun. Oynuyor. Oynuyoruz. Oynuyorsunuz. Oynuyorlar. Gün gelir, Küçük bir kývýlcým bile, Alev olur. Bunu hiç hesaba katmýyorlar. Bir yanýlgý çýkmazý bu, Yanýldým. Yanýldýn. Yanýldý. Yanýldýk. Yanýldýnýz. Yanýldýlar. Yanýlgýlar deðil midir? Bizleri düþüren bu hale. Boþuna dememiþler: “Ýnce ele, sýk doku” bu alemde.
E. YAVUZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Emine Yavuz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.