Ah sevgili sevgili Ne kadar da hüzün biriktirmiþ ki Ýstanbul ardýndan Bugün yaðmurla sarmaþ dolaþ... Ve aþka boyun eðdi Onca savaþtan sonra yavaþ yavaþ...
Ardýndan kapýlarýný da kilitledi bu yürek Özlemlerini hapsetti içine Sen çok uzaklara gittin de Bu þehir aþksýz kaldý yine...
Derin bir yalnýzlýða düþtü Soluk alamadý sonra saatlerce Razýydý ömür boyu tutsaklýða O ýssýz ve muhteþem bahçede
Ardýndan aldý baþýný gitti dolunay Gün batýmý da gizlendi yüreðine Tomurcuk bir gül kaldý düþlerde Dönüp geleceðin o ilk baharda Açýlmak için aþk ile...
Ah sevgili sevgili Bilmiyorsun belki de Sendin sessizce giren gönlüme... Sosyal Medyada Paylaşın:
hatice nayır Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.