ÖLDÜRDÜN DÜNYA
Dokuz ay dokuz gün tam dokuz gece,
Bekledim yüzünü gördümde Dünya,
Süründüm dört ayak eller üstünde,
Doðmadan kefene büründüm Dünya.
Bir ara bu yüzüm gülecek dedim,
Bir ara bu þansým dönecek dedim,
Bu keder bu cile bitecek dedim,
Bitmedi sayende süründüm Dünya.
Sevgi verdin, Sevda verdin, Aþk verdin,
Hasatýmýn meyvesini sen derdin,
Bu dert sana ömrü billah Yar dedin,
Sen beni ölmeden öldürdün Dünya.
Ne aradýn nede sordun sen beni,
Ýstemedin asla benim gülmemi,
Dört göz ile bekledin hep ölmemi,
Gözün aydýn Aha öldüm ben Dünya
KÜRÞAT TAÞDEMÝR
Sosyal Medyada Paylaşın:
kürsat tasdemir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.