Anne kalk

Anne kalk !
Bak gün topladý eteðini ,karanlýk çöktü.
Uçurtmamý rüzgar aldý ve
Çocuklar tüm misketlerimi yuttu...

Anne kalk !
Üþüyorum hemde korkuyorum
Babam söyledi ; akþama elmalý þeker alacak bana iþten gelince
Gelmiþtir babam eve , gidelim anne
Hem bak ,gitti tüm çocuklar evlerine
kalmadý ki hiç kimse ,
rüzgar salýyor salýncaklarý
Anne kalk ,gidelim eve

Düþtü baþý omuzuna ve elindeki þiþi düþtü
Yuvarlandý gitti ipi boylu boyunca
Ambulansýn siren sesi deldi karanlýðýn sesizliðini
Aðlýyor tanýdýk tüm komþular ,babam aðlýyor .
babam..
Dudaklarý ýsýrmaktan kanamýþ sesiz bir hýçkýrýk içinde
Annemin yaný baþýnda ,elleri ellerinde
Seyre dalmýþým alemi o duvar dibinde, kumun içinde

Teyzeme baktým al rengi misafir etmiþ gözlerine
boncuk boncuk yaðmurlar süzülür yanaklarýndan
teyze annem hasta dimi dedim
doktora gidecek iyi olacak gelecek dimi?
Sarýldý hýçkýrýklar içinde bana
he kuzum dedi sadece kaldýk öyle

Daðýltý karanlýk ,bozuldu günler ardý ardýna
Gelmedi annem bir daha
Babam eskidi ben büyüdüm
Kalkmadý annem o soðuk banktan
Bir daha gitmedim bende o parka

Anne kalk !
Bak oðlun büyüdü
Terlik yaþýna geldim ,yarýn gelinin olacak belki
Kim kaynanalýk yapacak ona,kim kýskanacak beni ondan
Anne kalk soðuktur toprak....

Sosyal Medyada Paylaşın: