Öğretmenim Ben

Öðretmenim Ben

Bugün 24 Kasým ve bugün benim günüm
Hazaný güneþ gibi yaran öðretmenim ben
Varlýðýmla son buldu çok þükür ki tegannüm
Cehaleti bilgiyle vuran öðretmenim ben

Bil ki bir koca nesli, küllerinden doðurup
Bil ki her evladýmý sevda ile yoðurup
Ve bil ki istikbali “-Yaklaþ!” diye çaðýrýp
Aydýnlýk yarýnlarý kuran öðretmenim ben

Kâh tohum olup ilmin, topraðýna ekilip
Kâh bayrak olup yurdun, gönderine çekilip
Kâh Elif olup zulmün, karþýsýna dikilip
Ve kâh Mehmet olup can veren öðretmenim ben

Ben asýrlýk çýnarým, gölgemde bir dünya var
Yapraðýmda asalet, dalýmda bir rüya var
Muasýr medeniyet isimli bir hülya var
Daima geleceði gören öðretmenim ben

Benim evladým Yunus, benim evladým Fatih
Benim evladýmdýr o ilim sahibi fakih
Benimle selim oldu, Yavuz olan o atih
Bilcümle gönüllere giren öðretmenim ben

Ben bu Anadolu’nun yýlmak bilmez eriyim
Tüten her bir ocaðýn, parlayan cevheriyim
Bazen o koca Akif, bazense Gevheri’yim
Dünden bugüne bir ip geren öðretmenim ben

Ben arþýn ensesinde bir vatan düþleyerek
Solmuþ gözbebeðimi tuvalle iþleyerek
Ve her yýkýlýþýmda yeniden baþlayarak
Zihinlere umudu ören öðretmenim ben

Bir adým Ehed Aymaz, bir adým Yavuz Bülent
Bir adým Faruk Nafiz, bir adým Tevfik Fikret
Bir adým Necip Fazýl, Bir adým Nazým Hikmet
Nice Þaire kelam deren öðretmenim ben

Ehed Aymaz

24.11.15
Saat: 13.16

Sosyal Medyada Paylaşın: