düþtüm zaten sabah bu sokakta sebebi bu yapraklar yapraklarda sonbahardý saat 7.30 du henüz kimseler görmedi sandým saðýma soluma baktým bir adam gördü 3.katýn balkonunda gülüyordu düþüþüme düþmüþtüm caným yanýyordu dizim kanýyordu. adam gülüyordu
çocukluðum geldi aklýma annem geldi sonra düþünce hemen kalkarken "acýmadý ki “derdim acýyordu anne o gün fark etmedim bugün çok acýyor anne çok acýyor ama adam hala gülüyordu kýs kýs gülüyordu anne
2015-11
Sosyal Medyada Paylaşın:
MEHMET DEMİRKAPI Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.