ve sustu kadýn susturulmuþ masallarýn bitmeyen sonu gibi ahengi tükenen sevgi kuþlarý gibi birden yine sustu kadýn .... tökezlenip yürürken arnavut kaldýrýmlý yollarda hüzün serilen gölgelerden geçerken kapanan kanatlarýný topladý kadýn... söz bitti yine dilinde aþkýn bittiði hecelerde anlamayan aðaca yaslanmak mýydý hatasý...bilemedi sadece sustu kadýn... ..... incileri biriktirdi avuçlarýnda serpti rüzgarlara çaresizliðin içine yine bir tükürük attý sessizce yaðdýrdý ah larýný kimliðini cebine koydu yürüyüp gitti kýrýk dökük kaldýrýmlarda sevgisizce sevgiyi buluta astý ve sustu kadýn... .... aslýnda roldü perdede oynanan kimler aktris kimler sahte oyuncu belli deðil... vazgeçmenin son noktasýndaydý yüreði biliyordu kimdi sebebi kahrýný yazarken sayfalarca yine sustu kadýn susss.... NURTEN CAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
NURTEN CAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.