Bugün yine aðlýyorum gözlerimde buðu Gözyaþlarýmýn denizinde dolaþýyor bir kuðu Ýçim ne kadar ýsýnsa da duyarým o derin soðuðu Soðuk bana diz çöktürüyor göremiyorum ufuðu
Gökyüzünü seyrediyorum ay son dördün O gece aðlýyordum beni sen en son gördün Sökülmüþ kalbimi ellerinle ördün Ben hep aðlýyordum ama sen hep kördün
Anlatamýyorum bu derdi kimseye, kimsesizim Aslýnda konuþamýyorum çýkýyor boðuk sesim Peþini býrakmam asla ensende nefesim Sensiz yaþadýðým güz deðil de peki ya hangi mevsim... Musa Yalçýn
Sosyal Medyada Paylaşın:
Musa Yalçın Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.