BİR AŞK MASALI

Bu sabah aldým mektubunu,
Biraz gezmeye çýkmýþtým yan tarafda ki park da.
Çocuklarý seyrettim salýncakta sallanýrlarken,
Koþanlar düþenler,
Anne topum kaçtý deyip baðýranlar aðlayanlar.
Kuþlar güvercinler,
Çocuklara karýþmýþtý.
Biraz kitap okudum temiz havada,
Cemal Süreyaya bayýlýyorum.
Sana rasladýðým da susuz dum,
Bir çýrpýda içtim gözlerini diyor.
Gözlerin aklýma geldi,
Daldým gittim çok uzaklara,
Bir türlü yakýnlaþtýramadýðým,
Bir türlü ellerine dokunamadýðým uzaklýklar.
Bahçe kapýsýndan girerken gördüm postacýyý,
Yanýna yaklaþýnca bir zarf uzattý bana,
Mektubun var dedi.
Zarfý parmaklarýmda tutarken farklý duygular yaþadým,
Senin yazýna benziyordu,
Dolma kalemle yazýldýðýný görünce tanýmýþtým.
Biliyorum hep özenle yazardýn,
Bu kadar güzel el yazýsýný baþka kim yazabilirdi.
Zarfýn üzerindeki pulu damgayý inceledim,
Kokladým kokun sinmiþtir diye,
Öptüm.
Sanki korkuyordum mektubu açmaya.
Tekrar parka döndüm,
Bir bank da oturdum.
Biraz sesizleþmiþti ortalýk,
Zarfýný açtým dikkatlice.
Yine çok güzel dikkatlice yazmýþsýn,
Kalemin her harf da her kelime de,güzelleþmiþ.
Bir solukta okudum nefes almadan okudum.
Hiç bir þey anlamamýþtým.
Tekrar tekrar okudum.
Bir mektup kaç kez okunur ki.
Bir mektuba kaç göz yaþý damlasý düþer ki.
Gitme vakti demiþsin,
Belki baþka bahara kim bilir demiþsin.
Þimdi bir filim þeridi geçiyor gözlerimden,
Ben kuþlara serçelere arkadaþ oluyorum,
Tutuyorum ellerini,
Çok uzaklara býrakýyorum gözlerini,
Ve öðreniyorum ki
Bizimkisi bir aþk hikayesi deðilmiþ,
Bir aþk masalýymýþ.___Cengiz Yýlmaz/Þiir Baba/12/11/2015
Sosyal Medyada Paylaşın: