HADİ ŞİİRİNİ DÖK

Akar ya ýþýltý, duygu seline karýþýr
Bir zaman kuþu; aþka, dile tanýklýk eder
Hadi þiirini dök, sözcük suskuda üþür
Paylaþ mürekkebini, dostluk kilimleri ser
Dikenler arasýndan barýþa açsýn güller.

Maviliðin kalemi; yokluða devrim çizdi
Ey, Gün Çiçeði; tutku baharý sana yazdý
Kýrarak zincirleri, kör düðümleri çözdü
Bir yaðmur bulutu akarak topraðý ezdi
Çat çat uyansýn tohum, gönensin sürgün allar.

Güneþin çýðlýðý ki; sessizliðin sesinde
Umutlarý dokurken, yenilik hevesinde
Deðiþim denen kýlýç, üzünç arifesinde
Birliðe tuzak kurar, dostluðun ensesinde.
Sevda saðanaðýnda insanca aksýn seller.

Hadi þiirini dök, sözcük suskuda üþür
Çoðalan i mgede; sevgi çiçekleri büyür.
Ten fizik, kimya duygu; felsefeyle seviþir
Dizem, i mgem, sözcüðüm karanlýkla dövüþür
As gizeme güneþi, baþaða dursun diller.

GÜLÞEN ÞENDERÝN



Sosyal Medyada Paylaşın: