yokluðunda sorular uyurken tüm cevapsýzlýðýnda
düþerken meþgüle aranan ýssýz daðlarýmda
tutunurken yalnýzlýða
vurulurken dalga dalga sahil kenarlarýna
uzanýrken yokluðuna
yutkunurken düðüm düðüm bir istanbul boðazýnda
buðulanýrken pencerem
susarken martýlar rüzgarýn tüm acýmasýzlýðýnda
bölünürken deniz, parçalanýrken yüreðim
kýrýlýrken umutlarým aþklarýn ilk sofrasýna
yücelirken ayrýlýk
özenirken yurdumun loþ sokaklarýna
bahar olur hayat, durur, kýþ olur içim, susar
bu son mevsimin mayhoþ sayfalarýnda
öylesi güzel bir yazý terk etmek gibi kýþa
sessiz bir ömür bekliyor beni
dokunuyor hançerin en keskin yanýyla sýrtýma
dirhem dirhem ölümle yükleniyorum!
aðýrlaþýyor yýllar adaletsizce yokluðunda
yazýlýrken alnýma, bir þair ölüyor içimde
dayanýrken mahþere, yok olurken saatler
sokulurken yalnýzlýðýn bu son karanlýðýna
her nefes bir hece, her cümle bir bukre
kazýnýrsa içime, düþerse göz kapaklarýma
bil ki bir serçeyim ben, bu ilk damlam!
ölür giderim ben!
þu ölüm yüklenen son satýrlarýma..
…
ÖLÜM YÜKLENÝYORUM – Mawish Þiirleri – Mert Zafer Cansever