DOST DEDİĞİN
DOST DEDÝÐÝN
Ýnsan buðday misali, dünyadýr deðirmeni.
Ezilirken acýna, dil olur dost dediðin.
Eðirir durur seni, döner ömür kirmeni.
Tutup býrakmaz senle, tel olur dost dediðin.
Az rastlanan nimettir, arayýp bulmalýsýn.
En zor gününde bile, yanýnda kalmalýsýn.
Sözü acý olsa da, payýný almalýsýn.
Sanma sýrtýný döner, el olur dost dediðin.
Bazý aðlar kadere, bazý gülüp geçersin.
Üzme kendini boþa, ektiðini biçersin.
Kýþ biter bahar gelir, çiçek çicek açarsýn.
Çorak ömür bahçene, gül olur dost dediðin.
Yüzüne dost görünür, arkandan kýlýç sallar.
Puslu havayý sever,dost bildiðin çakallar.
Süt liman denizlerde, tek tek batarken sallar.
Fýrtýnada gemine, yol olur dost dediðin.
Dilenci iyi belle, dostunu düþmanýný.
Yanlýþ kapý önünde, harcama zamanýný.
Gerçek dost olanlarla, bölüþüp harmanýný.
Azýna azýk olur, bal olur dost dediðin.
Dilenci.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.