Yýllarýn kýrgýnlýðý dargýnlýðý bir günde bitmez ki ama; Geçmiþ karþýma aman diliyorsun. Dikip gözlerini gözlerime ne olur affet diyorsun. Sen önce þöyle bir geçmiþe gitsen Kaç uzun yýl geçmiþ aradan görürsün Eser kalmýþ mý bak; bak bir iyice bana... Gençliðimden eser kalmýþ mý? Gözlerimde yýllarýn yorgunluðunu gördün mü? Alnýmdaki çizgileri saydýn mý? Her biri dert le kahýrla örülü beyazlamýþ saçlarýmý gördün mü? Yani anlayacaðýn ben o býraktýðýn ben deðilim...
Ki; Sen benden gittiðin gün ölmüþtün zaten Þu an karþýmda hiç kimse yok; Sen gittiðin gün sýfatýný yitirmiþtin zaten O yüzden duymuyorum görmüyorum.
Ki ; Ölüler konuþamaz zaten.... Ben seni gömeli yýllar oldu...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Meryem Ayan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.