MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

KANA BOYANAN PEMBE DÜŞLER
YağmurGulu

KANA BOYANAN PEMBE DÜŞLER



Aðlamazsam susuz kalýr,solarým
Gözyaþý ve tebessümün cazibesiyle yaþarým.
Aþk soluyan yüreklere hayraným.
Hüznün ve aþkýn izdivacýna bayraktarým.
Issýz köþeleri organize ederim…
Benim için seviþsinler isterim.
Palmiyeler arasýnda…
Sevgilisine göz kýrpan acemi gibi…
Bir görünüp bir kaybolan Ay’ý düþlerim.
Bulutlarla oynaþýrým…
Masum çocuk suretine dönüþürler gözümde…
Öp beni diyen gülümsemeleriyle
Beyaz atlarý okþarým seyis olurum birden…
Saç yaparým taylarýn yelelerinden.

Semafor olurum oynaþýrým mavi kýzla
Martýlar geçer üstümden vapurlarýn arkasýnda.
Þýmarýklýðým üstümdeyse…
Balýklara çelme takarým
Ahtapot olur yem tutarým.

Manolya olurum
Terimi kokladýkça baþý döner kâinatýn…
Tavaf edercesine döner güneþin etrafýnda.
Otobüs terminallerinde olurum bir an...
Yaþlý teyzenin yükünü taþýrým
Saklý kentin saklý perisi olurum
Seni de götürürüm aðlama…
Düþlerime sýrdaþ koltuðum
Yaðmur mürekkep olur bulutlar kâðýt…
Þiirlerimi semaya gözlerimle yazarým
Mutluluktan kartallarla kanat çýrparým
Çizilmiþ antik tabloda ben de varým
Ýnsaným…
Kahkaha atmalýyým.

Çok mu güldüm ne
Birden bir masum takýlýr gözlerime…
“Hayatta bizde varýz” dön gerçeðe
Elinde tiner ciðerini delmekte
Olamaz Ýstanbul’un göbeðinde
Bu umarsýzlýkta ne
“Hadi yavrum” der tutarým elinden…
Utanma çek ellerini yüzünden
Sen deðil insanlýk arýnmalý maskelerinden.

Sonra Afganlý çocuða takýlýr gözlerim…
Benim sayýlmýyor, açlýktan kemiklerim
Kuru ekmek düþlemiyor ellerim
Burasý cehennem, ben cennette/miyim?
Onlar suçlu ben melekmiyim?

Ve çeviriyorum yüzümü…
Savaþ maðduru annelere
Oda ne göðsünden kan geliyor süt yerine
Sonra biri…
Sonra biri…
Biri daha
Oðlum bakma babanýn kanýna
Öfke yer bitirir sonra
Öç almayý barýndýrma saf ruhunda
Söylemesi kolay ama…
Güzel günlerin olacak yarýnlarda
Umut tacirliði yapýyorum o inanmasa da…
Peki ne demeli, yaþadýklarý acýya
Kaldým yarýda
Bunu yapanlara…
Bunu yapanlara…
Göz yumanlara…
Sustum!
Ne denir vicdaný olmayana

Þefkat/piþmanlýk tohumu serptim…
Kalbi katýlaþmýþlara.
Hüzün!
Misket bombasý oldu baðrýmda.
Kardeþleri yanarken…
Yakýþmaz gülmek bulutlara
Yüzünü asar çocuklar grileþir sonra
Rüzgâr deli kýsrak gibi dem vurur lodosa
Yaðmur durur mu daha…
Sancýlar içinde yaðmakta.

Nasýl karýþmasýn gözyaþým topraða
Bunlar varken kâinat tablosunda
Buna melankoli diyen varsa…
Sorgulamalý kalbini insanlýk adýna
Bu hal nedir diye daðlara sorsana…
Çatlar yayýlýr dört bir yana
Sen kurut gözyaþýný aðlama…
Sonrada insaným diye yaþa
Ýnsanlýk buysa…
Aðlamamak, yanmamaksa
Çýkarsýnlar beni insanlýktan
Atsýnlar topraðýn baðrýna
Fosilleþir iþe yararým hiç olmazsa
Bende varým yaratýlmýþlar arasýnda…
Ýnsaným!
Utanýrým nefes almaya.
Kanla oyun oynayanlar...
Sizde çýkmazsýnýz bir gün sabaha.

Zühal Z…
14.03.2008


Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.