" SON NEFES "
Sandým bir ateþ düþtü, kalbimin içine içine.
Ýtiraz etsem de ne fayda ; kaderimin seçimine.
Solsun bütün güller, dursun bütün ýrmaklar, yok olsun tabiat.
Onsuz iken ; ne kadar anlamsýz tüm kainat.
Sandým ben sevince, sevilende sevenini sever.
Oysa öyle deðilmiþ ; ters tepti bize acýmasýz kader.
Bin yýlda bir olur böyle aþklar, iyi dinle ey yeryüzü !
Onun kadar güzel mi ? senin yýldýzlarýn la süslü gökyüzü.
Sessiz olun sessiz, gök gürültüsü buradan duyulmakta.
Þimþeðe haber salýn ; sevgilim uyumakta.
Zorlama beni ey gündüz, zorlama beni ey gece.
Öyle þeyler yazarým ki ; adýnýz anýlýr sadece.
Çýkar bana incilerini mavi deniz, çýkar en derinden.
Yoksa ölecek bu adam ; bitmeyen kederinden.
Kaybolur gider, uzaklaþýr biter her aþk ; hatýrasý kalýr.
Sen yaþadýðýný zannedersin, yaþamak yaþamda anlamsýzlaþýr...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Muhammed TÜRKER Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.