Varlýðýnla baþlayan bir günün,
yokluðunla bitmesine alýþamadým
Aklýmda olduðunun yarýsý kadar
yanýmda olsaydýn eðer,
Ben sensiz kalýrmýydým hiç.?
Akþam olup yine,Güneþ batarken
karanlýðýmý aydýnlatmaya sen çýkýyorsun,
Gökten bir Nur taþýyor sanki semalara
Büyüyor damla,damla aydýnlýðýn.
Sanki yavaþça fýsýldýyor kulaðýma
Buyur ya aþk diye,
Edebimden göz göze gelmeye çekindiðim
Nur’um diyorum,diyorumda
arkama dönüyorum sen yoksun
nerelerdesin yaban eldemi ?
Peki sen yoksan
Güneþ neden aydýnlatma çabasý içerisinde ?
Neden yýldýzlar var ?
sen var’san neden bu kadar hasretim sana ?
seni koklamaya içimden derinden bir ahla
karþýma çýkýversen,tutuversen ellerimi,
Gözlerimi hayata yeni açmýþ gibi
sana açsam,sende kapatsam
ve Cennet’tede yine seninle açsam.
Hiç kapanmayacaðýný
Bile bile özledim seni
ýssýz çöllerde içimi yokluðunla kurutan
Bir su damlmasý gibi özledim.
Hasretim neredesin ?
Hayal gözlüm,sen yoksan doðmasýn
benim güneþim,
BÝLÝYORMUSUN
Asi Yüreklim
Bu ASÝ KIZ kýz seni çok sevdi
ASÝMMMM.....ÇOKKKK
m.yavuz
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.