O afilli sözlerle kandýramazsýn beni Öyle bir duvar ördüm giremezsin içeri Buyur ettiysem eðer kapý önünde seni Hemen bir köþede göstermiþim bak yeri Destur de be mübarek girdiðin ahýr deðil Gönlümün otaðýdýr saygý duyarak eðil.
Kahveyi sürdüm diye kalbimin ocaðýna Kýsa bir misafirlik diye tasavvur ettim Bir damla gözyaþýmý yatýrdým kucaðýna Dosta güven gerekli bunu o an hissettim Gözlerin parýldarken yeni kurban avýna Getirdin mi zannettin gönül kavý tavýna.
Kapýmýza gelmiþsin sýrtýnda aðýr yükün Atamýzdan öðrendik buyur ettik edepten Baktýk kirlenmiþ üstün dedik soyun ve dökün Ama sen sülük gibi yapýþtýn kaldýn hepten Ýnsanýn fikri neyse zikri de o olurmuþ Niyet iyi olsa da hemen hinlik bulurmuþ..
Þimdi çek arabaný otopark mý belledin Bizim gönlümüz mabet destursuz giremezsin Gördüðün her anýya pis elinle elledin Bundan böyle kapýmda itibar göremezsin Serseri bir rüzgarsýn tozlara bulanmýþsýn Yanlýþ tasta su içip boþuna sulanmýþsýn.
Ayvazým DENÝZ Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayvazım Deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.