HÜZÜNLÜ AVUNTULAR

Öksüz kaldý zaman gün doðmadý
Kapandý gönül pencerem
Hüzün boþaldý bir anda gönlümden
Þarkýlar sustu yitirdi sevincini zaman
Kapkara kanadýný açtý yalnýzlýk
Sýcak bir yaðmur akýyor gözlerimden
Yokluðun yüzüyor bulutlarda
Ölümü andýrýyor siyah geceler
Teselli ufuklarda belirsiz renkler
Akýyor hüzünlü avuntular yürekten



Anlatma bana aþký sevdayý
Unuttum yazan mýsralarý
Amansýz bir sýzý baþladý
Gülen yüzüm kalmadý
Yüreðim artýk virane
Akýyor hüzünlü avuntular gönlümde



Adýn düþse de yorgun dudaklarýma
Hayalin canlanýyor odamda
Ömrümün son vagonu da dayandý kapýda
Sustum gözyaþlarým damladý tabutuma
Þimdi savur küllerimi rüzgara
Yalnýzlýk gitmiyor her an yanýmda
Akýyor hüzünlü avuntular kanýmda



Güneþ doðmuyor artýk karanlýklarda
Bakýyorum hayata kafa tutarcasýna
Boðuluyorum hayatýn dalgalý sularýnda
Elveda desem de yarýnlara
Akýyor hüzünlü avuntular yanýmda
SERAP EVREN

Sosyal Medyada Paylaşın: