Güneþ doðacaktý denize yolu uzun çetindi.Iþýk verdiði çiçekleri ardýnda býrakýp yinede çýktý yola. Geceyi yarýp þafak sökerken zaman durdu. Çok istedi deniz güneþin sýcak ellerini. Bakardý her akþam güneþin gözlerine, Kulaðýna fýsýldadýðýnda sevdiðini, Durgunlaþýr, yakamozlarýn ýþýltýsýndan görünmez olurdu. En bakir koyunda, koynunda olacaktý. Zaman durdu, güneþ yorgun. Kasým ayýnda güneþi beklemenin aðýrlýðý altýnda, Karaya vurdu kendini ilk kez aðladý aðladý Bahara daha çok vardý.
Sosyal Medyada Paylaşın:
emin deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.