Bu sabah sohbet ettim bir martýyla Boþver insanlarý dedim anlat istanbul’u bana Simit ve çay söyledik sohbet koyuydu oldukça Kýlpayý yetiþtim derken 8:15 vapuru yine kaçýnca
Yavaþla dedi martý, hayat akýp gidiyor Hýzlý yaþayýnca hayat anlaþýlmýyor Bu þehirde herkes hep bir yerlere koþuyor Bir martý gibi yaþamak neden bu kadar zor
Geceleri baktýn mý hiç gökyüzüne ? En son ne zaman saydýn yýldýzlarý söyle Sabah olunca dalga seslerini dinle, Denizin tuzlu kokusunu çekeceksin içine
Bu þehir kalmamýþ kimseye Sana da kalmayacak elbette Nüfus artýp insanlar tükettikçe Tükenen hayatlar oldu sefilce Hayat Tanrý’dan emanetti bize Ýnsanlar hýyanet ettiler bu emanete
Hey ! evlat dur bir dakika dinle beni En az haftada bir gün mesela cumartesi Kapat telefonunu kimse ulaþamasýn sana Unut ödenecek fatura ve kredi taksitlerini Baþaracaksýn bu þehri baþka bir gözle görmeyi Bir martý hafifliðiyle yaþamalý ve ölmeli !
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Balchk Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.