Sinema
bir siyah beyaz film oynar karþýmda.
ne garip,oyuncularý sanki sen ve ben
eski Ýstanbul’dur mekan, her yemyeþil;
bogazda demirli ýký kucuk gemi
ve de ruzgarlýdýr her yer
malum aktýrisýn saclarý adeta
deniz gibi pamuk pamuk dalgalýdýr
o bildik sahne yaþanýr jön kendýnden emin
esas kýz alýmlý ama mahsun bir edada
her sey sýyah ve beyaz gümüþi renkte
o an daðýlýr tüm sahne
çünkü artýk o yanýp tutuþan
ve kavuþmak için biribilerine koþan
onlar deðil biziz sanki
tüm renkler birden canlanýverir
film bizi anlatýr,müzik bizim için çalar
ve kavuþma arzusuyla koþanlar bizizdir
oynayanlar hernakadar Belgin Doruk, Ayhan Iþýk olsa da
film o an rengarenk olmuþtur artýk
ikimizin,o güzelim kehribar rengi sevdamýzla
film bitse de acý sonla
filme inat son bulmaz bizim aþkýmýz
çünkü bir baþka Sadri Alýþýk sinemasýnda
yeniden canlanýr Fatma Girik’le
büyür,al yazmalým selvi boylum da, ebedi olur
Türkan Þoray sen Kadir Ýnanýr ben
hiç bitmez bizim sevda hikayemiz.
...............ç.......................
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.