pişmanlık
Istýrap içindeyim, bu ne yaman bir acý,
Gönül yaralarýnýn neden yoktur ilacý?
Önüm, ardým karanlýk, ýþýktan nasibim yok,
Sinemdeki derdimi, bilecek tabibim yok.
Mehtapsýz gecelerde, baðrýmda sýzý ile
Girdim çýkmaz yollara, sonumu bile bile.
Düþmüþüm bir boþluða, dibi yok, nihayetsiz,
Halimi anlatmaya sözcükler kifayetsiz.
Bu yazgýyý yaþamak varmýþ meðer kaderde,
Onu da duçar ettim, onulmaz bin bir derde.
Hayalini kurarken, hasretle sarýlmanýn,
Þimdi zamaný mýydý, böylesi darýlmanýn?
Ýçimdeki yangýnýn, düþtü ateþi dile,
Ben çilemi artýrdým, bir anlýk öfke ile.
Ýpek saçlar salýnmýþ, ancak gergin telleri
Artýk eskisi gibi, uzanmýyor elleri.
Bakýþlarý buðulu, belli ki hayli üzgün
Kahverengi gözlere gölgesi düþmüþ hüznün.
Gül yüzünü soldurdum, gülüþünü özlerken,
Kem söz edip küstürdüm, yollarýný gözlerken.
Üst üste düðüm düðüm, oldu artýk kördüðüm,
Bu muydu sevdiðime, reva diye gördüðüm.
Bir hata ki çok büyük, bu suça eman olmaz,
Affedecek olsa da, derdime derman olmaz.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.