Gece Salgınları!

Geceler amma baþýna buyruk,
bugün de yaðmura sevdalý!.

****

...sonra gecenin derinliklerinden yeryüzüne damladý topraða hayat veren!
Zira ne canlar kayýp gitti zamana yetmeden..

****

Aþk ile geçen zamandýr insana var olmayý hatýrlatan!
Zaman ancak aþk ile geçiyorsa ’insan’ vardýr!.

****

Gecenin her demini hazanýn göðsünden dökülen yapraklar sergiliyordu...
Geceye musallat her sýzýya sararmýþ yapraklar cevap buluyordu!

****

Ruhunu besleyen þarkýlarý; þehrin en iþlek caddesinde,
kalabalýða inat, çýðlýk çýðlýða seslendiren,
aþk eðilimli bir güneþin ýþýklarýna sýðýndýk!..
Ruhumuz göðe…

****

Gecenin derinliklerinde horuldayan bir yaðmur,
þehrin siluetini belirliyor!.
Þimdi amansýz bir gözyaþýna mahkûm saatlerimiz...

****

...þarkýlar býraktý mehtabý, sonra kýrýlgan yýldýzlar yeryüzüne daldý!.

****

Tenin tenimde bir cennet, ruhumuz topraða!
Mevsimler sevdalarý yitirmiþ, savaþlar yazdýrýyor!

****

Anlayacaðýn, böyle bir dünya hiç olmadý.
Hayallik bir dünya bile kalmadý...
Þimdi kuþlar nefessiz,
þehir soluksuz ve zifiri!..

****

Ýçesim var damarlarýndaki mey pýnarýný,
oturup saçlarýný öresim var...
Belki tenin topraðýma kara bir leke sürecek
lakin seni kan revan sarasým var…

****

Acýlarýný yüreðimde hissederdim
hele ki dertlerin geceye kalmýþsa;
ruhum ile bedenimi ezer geçerdin!

****

Uyu, sual eder seni karanlýða gizlenmiþ uykularýn...
Sual eder seni dolunayda bir çocuk!
Yitirmiþ hislerini,
kor ateþlerin duraðýnda bir kadeh...
Uyu, gözlerin geceye emanet!..

****

Konuþabilsek, belki diner þehrin bütün sancýlarý!.

****

Dem tutmuþ sokaklar,
aðýr bir girdap zulasýdýr karanlýk...
Oy! hükmüm topraða,
huzur kan kýrmýzý bir þarap yuvasýdýr!..

****

Bir yudum þarap versem þu dünyaya,
belki talan olur içinde barýndýrdýðý karanlýklar!.
Bir de müziðe bandýrsam ne yaman olur kalpler!.

****

Yaðmur misali kurþunlar yaðar bu kente!
Þimdi hangi þiir anlatabilir ki çocuklarý ve geceye asýlan korkularý?

****

Ve bütün þiirlerimi Eylül sokaklarýndan geçen aþklara baðýþladým!
Sararmýþ bütün yapraklar sevdaya tutuldular...
Oysa zamansýzdý kalp ataklarý,
mevsimler ise çaðýn renksiz enstrümanlarýyla hayata tutundular!.

****

Dibinde aþk mevsimleri ile ne bereketliydi þarap!.

****

Her yer soðuk ve efkâr.
Kendini salmýþ cümleler,
çizgiler eksik ve soluk...
Þairden damlayan þiirler ise;
gecenin ziyalarýna asýlmýþ þarap ile sarmaþ dolaþ!..




Sosyal Medyada Paylaşın: