bir güzel gün sende gördüm gözüm açýldý alabildiðine geçti körlüðüm
akasya dallarýnýn hýþýrtýsý mý o da ne derdim baharmýþ yaza sýrt veren günler sularýn serçe sesleriymiþ meðer kabuslar içindeki mutluluðum
çok eskiden bozacýlar geçerdi sokaklarýmýzdan uyumaya yeltendiðimiz zamanlar saat bir iki kýþ günü acýrdým bozacýlara
ama aþkmýþ iþte sadece sevgiliye sadece bencilliðimize deðil sokaklarýn sesiz korkunçluðunda kýþ günü bozacýnýn sesi gelirdi uzaklardan
küçüktüm elime verilen bozuk para taþardý avuçlarýmdan gece ay veya bir tiskinti yaðmur bozacý mutlu ben mutlu sabaha kadar sabaha kadar boþanýrcasýna bir bahar sýcaklýðý yaðardý içlerimize gülerdik.
ve uzun uzun yavrularý için bir kaþýk un bir kaç yumurta bozacýnýn hayalinde olurdu sabah...
Münir Süleyman Güresen Ýzmir Buca 19/11/2015
Sosyal Medyada Paylaşın:
munır Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.