kýpkýzýl titreyen bulutlar da küser
durur hep
kaybolup giden güneþin güleç yüzüne
bi yerden giderken
baþka bi yere geliyor olmak...
ya da tam tersi...
ne küsmeler
ne kýrýlmalar
yörüngeyi deðiþtiremiyor
rüzgârlar da þairler gibi
bölüþtükleri bulutlarý bir araya toplayýp
þimþekler ve yýldýrýmlar hengamesini yakýp
______________býçak gibi karanlýða çakýp
korkuya gürledikten sonra
gün ýþýðýyla yüzünü yýkayýp
yarý uyanýk uykusuna kýyýp
eski bir seyrü sefere sayýp
ne demekse artýk ayýp
anforasý gizli, kayýp
_______________dünyanýn edebine
"edebiyatdefterinde"
þiirsel fýrtýnanýn denizlerinde
kalemþörler
kanlý süngü uçlarý gibi gizli
kaçaða bindirilen yaþamýn ölümcül dalgalarý...
...
varlýklarýn
sözde en yücesi olan
insan oðlu da ona özenip
sonsuz ve eþsiz tasarýmlar ilminin
zerresini dahi hissedip bilmediðinden
gözyaþlarýyla yüzünü yýkayýp
aç bedeni yerine
ruhunu doyurmaya çalýþýyor.
ve sonra
bi bildiði vardýr elbet yaradanýn diyor...
olmayan alacaklar alýnsa da veresiye defterinden
daha büyük faturalarýn ödenmesine zemin hazýrlýyor zaman
çünkü öldürdüðümüz her doðru kendimizden bir parçaydý oysa...
en ürkütücü olaný ise bizleri geleceðe taþýyan
nesillerimizi de öldürüyoruz
hiç farkýnda olmadan...
içimizde
mutsuz bir çocuktu bu sayfalardan geriye kalan.
...
"haydi abbas vakit tamam
akþam diyordun iþte aldu akþam..."
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
abim... canım abim öğretmenin vedası... yağmur... kuş kanadı... beyaz atlı prens... gökyüzü... gökyüzü... ay yıldızlı uçurtma... şehit çocuk...