Uðrak yolumsun Ne zaman Baþým sýkýþsa Ruhum daralsa Aðlamak istesem Herkesten kaçýp Kabuðuma çekilip Karda kýþta Yaðmur çamur demeden Sana koþtuðum çoktur
Herzaman susarak Sevkatli kollarýnla baðrýna basýp Sarmýþlýðýn Ve; Can kulaðý ile dinleyiþin Azýrganmaman Ana kucaðý gibi sýcacýktý Yokluðunu aratmadýn Bir kez bile sitemin olmadý Öksüz kalan çocukluðumu Baharýmý Yazýmý Sonbahar kýþýmý Sen yad ettin Hiç terk etmedin Yeter artýk demedin
Kimbilir; Kaç insanýn yanan baðrýný gölgende serinlettin Kaç garibin dert ortaðý Yahutta sýrdaþý oldun Kaç yetimin saçlarýný okþayýp Kol kanat gerip Garipler duraðý Huzur evi olupta Kapýný açýp Duldana aldýn
Ýþte böyle koca çýnar Keþke; Her Ana baba Dünya telaþýný bahane edipte Çocuklarý Öksüz Yetim Sevigiye hasret Sevgiden yoksun býrakmasa Sevgi ile yoðursa Þevkatli olsa .....
Sibel Kýlýç........ Sevdayeli...... Sosyal Medyada Paylaşın:
Sibel Kılıç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.