bir insan duyar da sustuklarýmý
kurup saatleri akla sarar mý aðrýlarý?
yanar mý sokulurken yalnýzlýða adým adým
çok insan bilmez, anlamaz halimden görmez
kaç bucak dolaþýp neden kaçtýðýmý
boþ yere özlemedim ben beyhude karanlýðý
çok yere vurmadým mý prangalarý?..
…
uzanýrken gecenin serin soðuk bakýþlarýna
dokunurken yalnýzlýða tüm sýcaklýðýnda
sokulurken düþlerin karanlýk riyasýna
her yaným sessizlik, susmuþ insanlar
susar, adým adým içime saplananlar
bir karartma, kara saplý bir hançer sýrtýmda
bir savaþ, düþen bir kale, amaçsýz mezarlar
koca bir isyan!
hadi gel, göm gitsin þimdi beni
içimde boþa geçen zamanlar var..
…
var elbet var,
þuurumu kaybettiðim yýllar var
yok olurken aðaçlarýn gölgesinde
eteðine tutunduðum rüyalarým var þimdi
düþünürken var olduðunu zaman zaman içimde
döndürsem de þimdi tüm saatleri geriye
bir gece vakti dayansam da loþ lambalarýna
düþen düþmüþ artýk sokak kaldýrýmlarýna..
…
buzdun, kul oldum susuyordum
sen içimde yüzerken ben boðuluyordum
suydum, sen içerken ömrümü sessizliðimde
dað gibi denizlere haykýrýyordum
yaðdým, þimdi yeryüzü oldum kan kýrmýzý
alýþýyorum yavaþ yavaþ ölüm kokusuna
hangi deprem korkutabilir ki þimdi beni
hangi þarap yýllanabilir ki artýk kalbimde
soran olursa belki halimi, söyle
kalpsizim, þuursuz ve ruhsuzum
hepsu bu iþte..
…
ÞUURSUZ – Mawish Þiirleri – Mert Zafer Cansever