TUTSAK YEŞİLIRMAK
Saraydüzünde akþamüstü
Yeþilýrmak yataðýna uzanmýþ,
Su þýrýltýlarýný dinliyor inceden inceye,
Dönen su dolaplarýna bakarak
Bir ninni bir masal gibi içten
Duygu dolu aðlayarak,
Bu kentin güler yüzü kadar berrak
Akar gider çaðlayarak,
Ve aþkýn þarabý Tersakandan karýþýr,
Sonra kana kana içerken aheste aheste
Yalpa yaparken sarhoþlukla
Bir saða bir sola menderes çizerken
Sarmaþ dolaþ kývrýla kývrýla gider,
Mahzun ve durgun,
Heslerin tutsaklýðýnda ki bendine,
Zincire vurulmuþ kýsrak gibi
Þahlanýr haykýrýr çýrpýnýr
Bir zamanlar heyhat! Bir zamanlar
Deli çaylar gibi coþarken
Sýðmazken yataðýna Yeþilýrmak
Þimdi ne kuþ cývýltýsý
Ve ne de o asma köprülerin gýcýrtýsý,
Duyulur rüzgârda boranda,
Terk edilmiþ bir yatak gibi
Ayak derileri çýplak
Kökler açýkta,
Aðaçlar ayakta ölür derler ya,
Gör aydýnlýða çýk da
Hesler enerji besler,
Umarým bir gün duyulur
Doðal protest sesler
Vadinde uçmak için
Her bahar seni bekler
O özgür kelebekler.
Aþkla.
15.11.2015
Mehmet TOZLU
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.