YALNIZLIK KUTSALDIR
YALNIZLIK KUTSALDIR
Yalnýzlýk su gibi aziz
Ekmek gibi ihtiyaçtýr
Damarda kan gibi
Olmasa olmaz
Ciðerinde nefestir
Her saniyesi sana can veren
Bir kadehtir, yaþam masasýnda
Ýçtikçe seni sana getiren
Çektikçe cýgaraný duman duman
Hasret gelir oturur döþüne
Özlem ne güzelmiþ aman…
Yalnýz kalýnca anlarsýn
Düþüncenin yolunu yordamýný bilirsen
Aklýnýn ýrzýna kaç kez geçildiðini
Deðer diyerek üzerine
Zifirden elbiseler biçildiðini
Ucube hengâmeler içinde gönüle
Dermansýz yaralar açýldýðýný
Yalnýzlýkta her þey terk eder seni
Ego, kin, gösteriþ, dalavere hýrs
Hiç biri kalmaz yanýnda
Bir sen olursun sadece
Bir de sendeki sen
Yunus kavlince
Þeytan býrakýr hakiki yalnýzlarý
Düþünceler özlediði koltuðu
Efkâr yataðýna uzanýr usulca
Gönül açar perdesini kâinata
O yüzden kutsaldýr yalnýzlýk
Gözler, yâri çýrýlçýplak görse de hayalde
Sevda yârin cemaline bakar
Günah, sevap yitirir hükmünü
Aþk yalnýzlarda derinleþir
Ve göbekten yukarý çýkar
Her yiðidin harcý deðildir yalnýzlýk
Kurþun kadar aðýr, býçak gibi keskin
Vuslata kurmadýysan saati
Yalnýzlýkta deðiþir eþrefin huyu
Ondandýr, alkýþ sesi hiç duyamadým
Bilmem nedir tadý tuzu
Eðer övülmem gerekirse þayet
Yokluðumda övün beni
Tüm dostlara vasiyetim
Yalnýzlýða gömün beni
AHMET ÇÝFTÇÝ (ÇÝFTÇÝ BABA)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.