Geldik yalan dünyaya, çaðlar coþarýz amma; Gönül denen ummanýn, nehiri yoktur gülüm. Her þeyde bir sýr gizli, hepsi ayrý muamma; Sanma yýlan ufakta, zehiri yoktur gülüm, Ölüm denen gerçeðin, tehiri yoktur gülüm.
Ekin gibi ekildik, olamadýk farkýnda, Herkes farklý dönüyor, feleðin o çarkýnda, Kimi doðmadan ölür, kimi de yüzkýrkýnda; Sanma ki bu dünyanýn, ahiri yoktur gülüm, Ölüm denen gerçeðin, tehiri yoktur gülüm.
Her gönülde bulunur, elbet sevda pýnarý, Aþka dudak bükenler, görmezler dev çýnarý, Derinlerde olur aþk, sanmayýn yol kenarý; Sevmek yürek iþidir, zahiri yoktur gülüm, Ölüm denen gerçeðin, tehiri yoktur gülüm.
18.11.2015 Avni Temiz
Sosyal Medyada Paylaşın:
avnitemiz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.